دانلود مقاله ترجمه شده با عنوان "اثرات تنش شوری بر روی اسید آمینه، اسید آلی و ترکیب کربوهیدرات ریشه ها، باکتروئید ها و سیتوزول یونجه (Medicago sativa L.)"

برای رشته کشاورزی

شامل 6 صفحه متن انگلیسی با فرمت pdf. دانلود از لینک زیر :

http://s9.picofile.com/file/8311060368/%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87_%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%84%DB%8C%D8%B3%DB%8C_%D8%AA%D9%86%D8%B4_%D8%B4%D9%88%D8%B1%DB%8C_%DB%8C%D9%88%D9%86%D8%AC%D9%87.PDF.html

14 صفحه متن ترجمه فارسی با فرمت word

چکیده:

اسید آلی محلول اتانول، کربوهیدرات و ترکیبات اسید آمینه ریشه ها و گره های (سیتوزول و باکتروئید) یونجه (Medicago sativa) توسط کروماتوگرافی گاز مایع و کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا شناسایی شده است. در میان اسیدهای آلی سیترات ترکیب غالب در ریشه ها و سیتوزول همراه با وجود مولانت در غلظت بالا در باکتروئید بود. این دو اسیدهای آلی همراه با مالات و سوکسینات برای بیش از 85 درصد مخزن اسید آلی در گره ها و برای 97 درصد در ریشه ها اختصاص یافتند. کربوهیدرات های اصلی در ریشه ها، سیتوزول گره و باکتروئیدها (ترتیب نزولی غلظت) بودند: ساکارز، پینیتول، گلوکز و اونونیتول. مالتوز و ترهالوز به نطر می رسد در غلظت های بسیار کمی موجود باشند. آسپاراژین، گلوتامات، آلاتین، y-aminobutyrate و پرولین اسید آمینه های اصلی در سیتوزول و باکتروئیدها بودند. علاوه بر این محلول ها، سرین و گلوتامین در ریشه ها به خوبی حضور داشتند و نشان داده شد. هنگامی که گیاهان یونجه به مدت 2 هفته در معرض تنش کلرید سدیم قرار گرفتند، تمامی غلظت اسید آلی در گره ها و ریشه ها تا بیش از 40 درصد افت کردند، در حالی که غلظت لاکتات به ترتیب در سیتوزول، ریشه ها و باکتروئیدها تا 11، 27 و 94 درصد افزایش داشتند. در باکتروئیدها، لاکتات به فراوان ترین اسید آمینه آلی تبدیل شد و ممکن است تا حدی به تنظیم اسمزی کمک کند. از طرف دیگر، تنش شوری باعث القای افزایش زیادی در اسید آمینه و مخزن های کربوهیدرات شد. در درون اسید آمینه ها پرولین بیشترین افزایش را نشان داد به ترتیب 3/11، 8/12 و 8 برابر در ریشه ها ، سیتوزول و باکتروئیدها. تجمع آن مکانیسم تنظیم اسمزی را نه تنها در ریشه ها بلکه در بافت گره منعکس می کند. به موازات آن، غلظت آسپاراژین تا حد زیادی افزایش یافت؛ این آمید املاح نیتروژن اصلی را باقی گذاشت و در باکتروئیدها نقش مهمی در تنظیم اسمزی ایفا کرده است. در مقابل، تیمار نمک اثر خیلی محدودی بر روی غلظت سایر اسید آمینه ها داشت. در میان کربوهیدرات ها، غلظت پینیتول به طور قابل توجهی به ویژه در سیتوزول و باکتروئیدها ( به ترتیب 4/5 و 4/3 برابر ) افزایش یافته بود، که این سیکلیتول برای بیش از 35 درصد از کل مخزن کربوهیدرات اختصاص یافته است. پینیتول ممکن است به مقاومت در برابر تنش شوری کمک کند. با این حال، غلظت ترهالوز هم در گره ها و هم در ریشه ها در سطح پایینی باقی می مانند و نقش آن در تنظیم اسمزی در یونجه به نظر بعید است.

اثرات خاک های شور بر روی رشد گیاهان موضوع پژوهش های بسیاری در قریب به 100 سال بوده است به این دلیل که تنش شوری بهره وری محصول را با محدودیت مواجه می سازد. مقاومت به شوری گیاهان پدیده ی پیچیده ای است که شامل تغییرات مورفولوژیکی و توسعه ای و تکاملی و همچنین فرایندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی می شود. این جنبه ها به طور دوره ای در چندین بررسی مورد پوشش قرار گرفته است. بقا و رشد در محیط های شور نتیجه ی فرایندهای سازگاری نظیر انتقال یون و جداسازی آن ، سنتز و تجمع املاح اسمزی است که منجر به تعدیل اسمزی و گردش پروتئین برای احیای مجدد سلولی می شود. اگرچه این مکانیسم های آسیب شوری و مقاومت به شوری کل گیاه به طور گسترده ای مورد مطالعه قرار گرفته است لذا مطالعات در زمینه ی سطوح سلولی، اندامی و مولکولی هنوز آنچنان که باید و شاید صورت نگرفته است.