جزوه روش ملی طرح مخلوط بتن (The National Method for Concrete Mix Design) تهیه شده توسط مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن به همراه نمونه سوالات و پاسخنامه شامل 50 صفحه با فرمت PDF

فایلی مناسب برای داوطلبین شرکت در آزمون های نظام مهندسی و همچنین دانشجویان رسته های فنی و مهندسی

طرح مخلوط بتن فرآیند تعیین نسبتها و مقادیر اجزای بتن است به نحوی که بتن تولید شده تا حد امکان مقرون به صرفه باشد و الزامات مورد نیاز را تأمین کند این الزامات معمولاً مقاومت فشاری کارآیی و دوام می باشد.

تعیین نسبتها و مقادیر اجزای بتن بیشتر بر اساس روابط تجربی و به مقدار کمتری با استفاده از روابط ریاضی و نظری انجام میشود سازوکار طرح مخلوط پیچیده است زیرا با تغییر دادن یک متغیر ممکن است خواص بتن به صورت متضاد تحت تأثیر قرار بگیرد برای مثال افزودن آب به مخلوط بتن با کارآیی ،کم ممکن است روانی را افزایش دهد اما مقاومت را کم می.کند در حقیقت، کارایی از دو مؤلفه اصلی تشکیل یافته است که شامل روانی آسانی در جاری شدن و چسبندگی (مقاومت در مقابل جداشدگی میباشد که وقتی آب به مخلوط افزوده میشود ممکن است این دو مشخصه، عملکردی مخالف یکدیگر نشان دهند ،بنابراین طرح ،مخلوط هنر متعادل کردن این اثرهای متضاد است. بسیاری از مهندسان از اینکه نمیتوان طرح مخلوط را بر اساس مجموعه ای از روابط و محاسبات عددی انجام داد احساس ناخشنودی میکنند اما با درک صحیح اصول و با کمی تجربه میتوان به هنر طرح مخلوط دست یافت.

در طرح مخلوط، ممکن است معیارهای دیگری مانند کاهش جمع شدگی و خزش در نظر گرفته شود. هر چند تاکنون تلاش زیادی در خصوص جنبه های نظری طرح مخلوط انجام شده است، اما هنوز عمدتاً از روشهای تجربی استفاده می.شود به عبارت دیگر روشهای طرح مخلوط برای انتخاب اولیه نسبت ها و مقادیر اجزای بتن مفید می باشند اما برای تعیین نسبتهای نهایی، نیاز به ساخت مخلوطهای آزمایشی و تنظیم نسبتها و مقادیر وجود دارد. روابط تجربی به طور معمول به عنوان راهنما مورد استفاده قرار می گیرند و مخلوطهای آزمایشی بر اساس این روابط ساخته می شوند. در  صورت مغایر بودن ویژگی های بتن تازه و سخت شده مخلوطهای آزمایشی با مشخصات مورد نظر، باید در طرح مخلوط تجدید نظر به عمل آید.

در روش ارائه شده به عنوان روش ملی طرح مخلوط بتن، تطابق با استاندارد سنگدانه های بتن (استاندارد ملی ایران به شماره ۳۰۲) و ویژگی های سیمان پرتلند (استاندارد ملی ایران به شماره 389 و 17518) و و همچنین سایر استانداردهای ملی مربوط به سیمان در نظر گرفته شده است. همچنین حسب مورد آیین نامه بتن ایران و مقررات ملی ساختمانی ایران مبحث نهم و مشخصات فنی عمومی و خصوصی پروژه باید رعایت گردد.

قابل ذکر است که روش ارائه شده به عنوان راهنمای اولیه طرح مخلوط به کار میرود و باید مخلوط های آزمایشی در آزمایشگاه و همچنین مطابق با شرایط کارگاه ساخته شوند و پس از بررسی نتایج مقاومت فشاری و دیگر الزامات طرح ،نسبتها و مقادیر اجزای مخلوط نهایی گردند. همچنین توصیه می شود جهت توضیحات بیشتر و به منظور آشنایی کامل با جزئیات روش، به راهنمای روش ملی طرح مخلوط بتن مراجعه گردد.

این روش دارای نرم افزار محاسباتی نیز میباشد که میتوان از آن استفاده نمود.

دامنه کاربرد این روش طرح مخلوط به شرح زیر است:

- تعیین نسبت ها و مقادیر اجزای بتن های معمولی مورد مصرف در ساختمانها و سازه های بتنی مختلف تا رده C۵۰ با در نظر گرفتن مقاومت مشخصه فشاری، دوام، کارآیی، شرایط ساخت و کنترل کارگاهی و شرایط حمل و ریختن و سایر ضوابط مشخصات فنی آیین نامه های معتبر و مقررات ملی ساختمانی

- این روش برای طرح مخلوط بتن های ویژه مانند بتن های حجیم، بتن های سبک، بتن های سنگین، بتن الیافی، بتن خودتراکم، بتن پیش آکنده، بتن غلتکی و بتن پاششی مستقیماً قابل کاربرد نمی باشد و برای برخی از این نوع بتن ها این روش با اعمال تمهیدات خاص و تغییراتی مانند آنچه در راهنمای روش آمده است قابل استفاده خواهد بود.